Μακαρόνια με πέστο βασιλικού

Αστικές καλλιέργειες

Πόσο πολύ απολαμβάνω να βλέπω το μπαλκόνι μου να έχει και γλάστρες με αρωματικά φυτά χρήσιμα για τις μαγειρικές περιπέτειες, όπως ρίγανη, μαϊντανό, δυόσμο, δενδρολίβανο και το βασιλιά όλων, βασιλικό! Είναι τόσο απλό, οικονομικό και προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση να διατηρούμε στο μπαλκόνι μας τέτοια φυτά. Βέβαια, στην αρχή ένιωθα συνεχώς ένα περίεργο, ανάμεικτο συναίσθημα ευχαρίστησης αλλά και λύπης ότι τσουρουμαδάω τα φυτά μου που ποτίζω και προσέχω. Βλέποντας όμως να βγάζουν συνεχώς νέα φυλλαράκια και μαθαίνοντας πόσο εύκολο είναι να ανανεώνουμε τέτοιου είδους φυτά, η ευχαρίστηση μεγάλωσε. Κι ακόμα περισσότερο όταν αναβάθμισαν γευστικά τα πιάτα μου με την απλή κίνηση που κάνω να κόψω λίγα φύλλα από τη γλάστρα κάθε φορά που θα χρειαστώ κάποιο από αυτά.

Σας προτρέπω λοιπόν να το βάλετε στο πρόγραμμα σας και να πάτε αύριο κι όλας στο φυτώριο της περιοχής σας να αγοράσετε αρωματικά φυτά σε φυτωριάκια, γλαστρούλες για τη μεταφύτευση και χώμα. Μάλλον τώρα που τα λέω αυτά, ίσως δεν είναι και η καταλληλότερη εποχή αλλά όλο και κάτι θα βρείτε που θα αντέχει μέχρι το χειμώνα και συγκεκριμένα υπάρχει και βασιλικός όπως αυτός που χρησιμοποίησα για τη συνταγή ο οποίος θεωρείται κατάλληλος για τα φαγητά και είναι ανθεκτικός σε χαμηλές υερμοκρασίες. Α, και τα πιατάκια για τις γλάστρες μη ξεχάσετε! Η επιτυχία και η χαρά που θα έχετε είναι εγγυημένη! Φαντάζομαι μετά να επισκέπτεστε το μπαλκόνι σας συχνότερα, να χαϊδεύτε και να ανακινείται τα φύλλα του βασιλικού σας για να απολαύσετε το υπέροχο, ξεχωριστό άρωμά του.

Ο βασιλικός κατάγεται από την Ινδία και το Ιράν και υπάρχουν ποικιλίες με διαφορές στο μέγεθος και στο χρώμα των φύλλων του. Για τη μαγειρική χρησιμοποιούμε πλατύφυλλες ποικιλίες ενώ ο λεπτόφυλλος χρησιμοποιείται κυρίως ως καλλωπιστικό φυτό. Κρατάει μόνο ένα χρόνο και βγάζει άσπρα ανθάκια στις κορυφές των βλαστών. Αυτά καλό είναι να τα κόβουμε γιατί αλλιώς λέμε οτι το φυτό «σποριάζει».

Το όνομα του προέρχεται από λέξη “Βασιλιάς” και κατά την χριστιανική παράδοση ο βασιλικός είχε φυτρώσει στο σημείο όπου ο Μέγας Κωνσταντίνος και η μητέρα του Ελένη ανακάλυψαν τον Τίμιο Σταυρό οδηγούμενοι από την μυρωδιά του. Έτσι και ονόμασαν το φυτό “βασιλικό” από τον Ιησού Χριστό που είναι ο βασιλιάς του Χριστιανιοσμού.

Στην Ελλάδα το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος στην επιστροφή από την εκστρατεία του στις Ινδίες και λέγεται πως οι Ελληνίδες μητέρες πρόσθεταν τρεις φορές την εβδομάδα στο διαιτολόγιο των αγοριών μέχρι και την εφηβεία τους σαλάτες με βασιλικό. Έτσι σύμφωνα με το Διοσκουρίδη και τον Ιπποκράτη πετύχαιναν επιμήκυνση και σύσφιξη του πέους τους. Οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ερωτικό φίλτρο, σημάδι αγάπης και φυλακτό ενώ θεωρείται ιερό φυτό σε κάποιες θρησκείες ιθαγενών της Αμερικής. Στη Δυτική Αφρική τον χρησιμοποιούσαν ως αντιπυρετικό, οι Αιγύπτιοι τον χρησιμοποιούσαν μαζί με μύρο στις ταριχεύσεις και οι Γαλάτες το χρησιμοποιούσαν σε τελετές εξαγνισμού μαζί με νερό πηγής. Πιθανόν από εκεί να κρατάει τις ρίζες του και το χριστιανικό έθιμο του αγιασμού με τον βασιλικό. Ως λιβάνι χρησιμοποιήθηκε στον εξορκισμό ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και ως ξόρκι αγάπης και ευημερίας.

Ο βασιλικός χρησιμοποιείται στην κηπουρική, την αρωματοποιία, την μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και σαν θεραπευτικό υλικό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρήση του στη λαϊκή φαρμακευτική με ποικίλες ιδιότητες εφόσον

• ως αφέψημα θεωρείται καλό διουρητικό, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, καταπραΰνει το στομαχόπονο, το ένετρο και τον πονοκέφαλο, τη ναυτία και τη ναυτία της εγκυμοσύνης
• ως εκχύλισμαδρα ευεργετικά στις περιπτώσεις στοματίτιδας και επιχείλιου έρπητα
•  τα πολτοποιημένα φύλλα του χρησιμοποιούνται ως επίθεμα μετά από δάγκωμα εντόμου, σκορπιού ή και φιδιού.
• η κατανάλωση των φύλλων βοηθάει στην αύξηση του μητρικού γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες
• απομακρύνει τα κουνούπια, τις μύγες και τις σκνίπες
• ως αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται σε μασάζ εναντίον της κατάθλιψης

Ο βασιλικός στη μαγειρική ανυψώνει γευστικά με το ιδιαίτερο έντονο άρωμά του διάφορα ψητά, σαλάτες, βραστά, κοκκινιστά και σούπες, συνδυάζεται πολύ ωραία σε σάλτσες με φρέσκια ντομάτα, με σκόρδο, με ωμό λάδι ενώ το πιο δημοφιλές πέστο είναι το πέστο βασιλικού. Και πάμε στη συνταγή μας λοιπόν, «πέστο κι έγινε» και αυτό με μία συμβολική διφορούμενη σημασία για το πόσο γρήγορα και εύκολα μπορεί κάποιος να ετοιμάσει μια μακαρονάδα με σάλτσα πέστο.

Μακαρόνια πέστο κι έγινε

Υλικά:

•  1 πακέτο μακαρόνια ή πένες
• ¾ φλ. τσαγιού φύλλα βασιλικού
• 1-2 σκελίδες σκόρδο
• 3 κ. σούπας κουκουνάρι
• 1/2 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
• παρμεζάνα τριμμένη
• αλάτι
• φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση:

1. Βράζουμε τα μακαρόνια και σουρώνουμε.
2. Ξεπλένουμε τα φύλλα του βασιλικού και τα ρίχνουμε στο μούλτι.
3. Σωτάρουμε τα κουκουνάρια σε ένα τηγανάκι χωρίς να προσθέσουμε λάδι και τα ρίχνουμε στο μούλτι.
4. Σωτάρουμε ελαφρά σε λίγο ελαιόλαδο το σκόρδο.
5. Προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά.
6. Αν τυχόν νιώθουμε πως η σάλτσα μας δεν είναι κρεμώδης αλλά στεγνή, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο επιπλέον ελαιόλαδο ή μερικές σταγόνες νερό.
7. Σερβίρουμε με extra τριμμένη παρμεζάνα.

Σχετικά άρθρα:

Πένες με πέστο βασιλικού και ντοματίνια Μακαρόνια με γαρίδες και πέστο λιαστής ντομάτας Μακαρόνια με πιπεριές και μανιτάρια Ρεβίθια με ντομάτα και φυστικοβούτυρο Η Αγγλική “πίτα” του βοσκού Μπάρες βρώμης με φυστικοβούτυρο