Σκελετόβραχος και κριθαρότο
Σκελετόβραχος! Άκου όνομα! Κι όμως φάγαμε τόσο ωραία! Είμαστε στο Γαλαξίδι όπου πάντα όποια στιγμή και να το αναφέρουμε θυμόμαστε το εξαιρετικό πρωινό που είχαμε φάει στο ξενοδοχείο Γανυμήδη. Μετά από ένα μπανάκι στα ήσυχα και καθαρά νερά της παραλίας στις παρυφές αυτής της όμορφης, ιστορικής πόλης με την πλούσια ναυτική παράδοση, συμβουλευόμαστε στα πεταχτά το Tripadvisor και επιλέγουμε να φάμε στο “Σκελετόβραχο” όπου μια ταμπέλα σε προσκαλεί να κάτσεις εάν είσαι “ερωτευμένος ή τρελαμένος ή φευγάτος”. Εντάξει, μέσα είμαστε, αποφασίζουμε να κάτσουμε. Ο ιδιοκτήτης έρχεται να μας πάρει παραγγελία, αρπάζει μια καρέκλα και βολεύεται μαζί μας στο τραπέζι. Με το που αναφέρουμε τη λέξη “ψητή σαρδέλα” αιφνιδιάζεται και με σχεδόν απότομο τρόπο μας λέει: “Μα για σταθείτε, πως να χω φρέσκια σαρδέλα με τέτοιο φεγγάρι που είχε;” Είναι η σειρά μας να αιφνιδιαστούμε, δεν είχαμε ιδέα, να τι μαθαίνει κανείς… Και συνεχίζει, “Φάγατε πουθενά σαρδέλα ενώ είχε τέτοιο φεγγάρι; Φρέσκια δε θα ήταν!” Καταλήξαμε να χαμογελάμε συνειδητοποιώντας ότι και μάθαμε κάτι και ότι δε θα τρώγαμε μπαγιάτικη σαρδέλα. Μπορεί να σου φανεί απότομος, είναι όμως καλοπροαίρετος με ταπεραμέντο, με χιούμορ και άποψη. Συνήθως δεν αποζητάμε τη φιλικότητα ή την κοινωνικότητα από την πλευρά των ιδιοκτητών ή υπαλλήλων ενός εστιατόριου, από την κουβέντα πάντως που είχαμε μαζί του σίγουρα μας κέρδισε. Επισκέπτομαι την τουαλέτα. Οι ευχάριστες εκπλήξεις συνεχίζονται. Αντί των κλασικών ενδείξεων για το ποια πόρτα σε οδηγεί στις γυναικείες και ποια στις ανδρικές, οι πόρτες είχαν κολλημένες πάνω τους από μια μεγάλη αφίσα, μια με τον Dali και μια με την Frida Kalo από κάποιες εκθέσεις που είχαν γίνει κάποτε σε κάποιο μουσείο τέχνης. “Ε, αυτή η ταβέρνα έχει πράγματι χαρακτήρα και μου αρέσει ήδη πολύ!”, μονολόγησα.
Επιστρέφοντας στο τραπέζι με ευχαρίστηση συνειδητοποιούσα ότι ακουγόταν σε χαμηλή ένταση κλασική μουσική (!) ενώ πια ανυπομονούσα να έρθουν και τα πιάτα για να διαπιστώσω κατά πόσο θα ευχαριστηθώ και από τις γεύσεις, το ουσιαστικότερο εξάλλου στοιχείο σε ένα εστιατόριο. Ήταν πραγματικά όλα πολύ καλά. Εκτός από τα χόρτα, που ήταν πολύ καλά, φρέσκα, σωστά βρασμένα και στην μεγαλύτερη ποσότητα που έχω δει ποτέ σε πιάτο, η καπνιστή μελιτζανοσαλάτα ήταν άψογη! Ωραιότατος συνδυασμός υλικών και το ιδανικότερο κάπνισμα που έχω πετύχει σε καπνιστή μελιτζανοσαλάτα: τόσο-όσο. Τόσο ώστε να το καταλαβαίνεις, αλλά να μη νιώθεις ότι έπεσες στο τζάκι με τις στάχτες. Όταν δε, ήρθαν και τα κυρίως, ενθουσιάστηκα. Τα πιο ωραία ψητά καλαμαράκια που έχουμε φάει ποτέ αλλά κυρίως ένα καταπληκτικό κριθαρότο με θαλασσινά, υπέροχα χυλωμένο, με το κριθαράκι να κρατάει σωστά και μια κόκκινη σάλτσα αποθέωση! Να νομίζεις ότι τρως ένα καταπραϋντικό φαγητό, αυτό της παρηγοριάς που λέμε και να σε εκπλήσσει τελικά με την ελαφρά πικάντικη γεύση του να του δίνει την ένταση που τελικά θέλεις και αποζητάς. Ειλικρινά δεν ξέρω πότε θα πετύχω κι εγώ τέτοια υφή σαλτσούλας σε ένα ριζότο ή σε ένα κριθαρότο. Είναι το μπόλικο βουτυράκι, είναι μήπως η προσθήκη κρέμα γάλακτος; Δεν το έχω εξακριβώσει ακόμα. Πιάτα προσεγμένα ήταν όλα, σε υλικά και εκτέλεση με μεράκι και περισσή δημιουργικότητα και φαντασία. Μια ταβέρνα που την συστήνω “τρελαμένα”!
Πειραματιζόμουν καιρό με το κριθαράκι, να βρω έναν τρόπο να μη λασπώνει, να μη γίνεται συμπαγές όταν κρυώσει. Τελικά με περηφάνεια σας παρουσιάζω τη σημερινή συνταγή. Επιλέγω κριθαράκι ολικής αλέσεως και δεν το φοβάμαι στιγμή για όση ώρα το σοτάρω με πιπεριές και μανιτάρια. Γίνεται ένα κριθαρότο μούρλια! Επιλέγω επίσης να το ονομάσω κριθαρότο και όχι γιουβέτσι όπως άλλωστε έχουμε συνηθίσει κατά την ελληνική ονομασία γιατί πολύ απλά ακολουθούμε τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνουμε και ένα ριζότο. Πρώτα σοτάρουμε το κριθαράκι, κατόπιν σβήνουμε με το κρασί και τέλος προσθέτουμε σταδιακά το ζωμό περιμένοντας κάθε φορά να απορροφήσει την ποσότητα που του ρίχνουμε. Όχι απλά δε θα σας κολλήσει αλλά θα έχει και υπέροχη γεύση. Παρόλο βέβαια που ριζότο και κριθαρότο πρέπει να τρώγονται ζεστά και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τη στιγμή που θα τα φτιάξουμε, αυτό εδώ μπορείτε να το φάτε άνετα και την επομένη χωρίς να έχει αλλοιωθεί σχεδόν καθόλου η υφή του! Εγγυημένα!
Κριθαρότο ολικής αλέσεως με μανιτάρια και στήθος κοτόπουλο
Υλικά:
- 700 γρ. στήθος κοτόπουλο
- 400 γρ. κριθαράκι ολικής αλέσεως
- 1 ξερό κρεμμύδι κομμένο σε καρέ
- 2 πιπεριές Φλωρίνης κομμένες σε καρέ
- 250 γρ. μανιτάρια λευκά κομμένα σε φετούλες
- 1 ντομάτα ξεφλουδισμένη, κομμένη σε κυβάκια
- 1 ½ κ. γλυκού θυμάρι
- 200 ml λευκό κρασί
- 1 λίτρο ζωμό κοτόπουλο ή νερό
- 1/2 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
- 50 γρ. βούτυρο
- 50 γρ. πεκορίνο ή παρμεζάνα ή κεφαλογραβιέρα τριμμένη (και επιπέλον εάν θέλουμε για το πασπάλισμα)
- αλάτι
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Εκτέλεση:
- Σε μια φαρδιά και ρηχή κατσαρόλα (πλασωτέ) ή σε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε τη μισή ποσότητα ελαιόλαδου και σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά το κριθαράκι για 1/2 λεπτό ίσα που να καλυφθεί με το λάδι.
- Προσθέτουμε το κρεμμύδι και τις πιπεριές και σοτάρουμε για 2-3 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν λίγο τα υλικά μας.
- Προσθέτουμε τα μανιτάρια και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για 2-3 λεπτά ακόμα. Προσθέτουμε τη ντομάτα και ανακατεύουμε.
- Σβήνουμε με τη μισή ποσότητα από το κρασί. Αφήνουμε για 1 λεπτό να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέτουμε αλάτι, πιπερι και 1 κ. γλυκού θυμάρι.
- Προσθέτουμε σταδιακά το ζωμό ή νερό από το βραστήρα (κουτάλα-κουτάλα). Αφήνουμε δηλαδή πρώτα να απορροφήσει την ποσότητα που ρίχνουμε και μετά προσθέτουμε κι άλλο. Δεν ξεχνάμε να ανακατεύουμε κατά διαστήματα. Αυτή η διαδικασία θα μας πάρει περίπου 20-25 λεπτά. Δοκιμάζουμε για να δούμε εάν το κριθαράκι μας είναι έτοιμο. Θέλουμε να είναι χυλωμένο αλλά να κρατάει ελαφρώς.
- Σβήνουμε τη φωτιά, προσθέτουμε το βούτυρο και το τυρί και ανακατεύουμε.
- Κόβουμε κάθε στήθος κοτόπουλο στη μέση κατά μήκος έτσι ώστε να το ανοίξουμε στα δύο. Αυτό θα μας βοηθήσει στο να ψηθεί πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Σε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και σοτάρουμε σε δυνατή φωτιά το κοτόπουλο και από τις δύο πλευρές.
- Προσθέτουμε αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και 1/2 κ. γλυκού θυμάρι. Σβήνουμε με το υπόλοιπο κρασί, αφήνουμε για 1 λεπτό να εξατμιστεί το αλκοόλ, χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε με το καπάκι και αφήνουμε να μαγειρευτεί για 5 λεπτά περίπου μέχρι να είναι έτοιμο.
- Σερβίρουμε το κριθαρότο μας μαζί με το κοτόπουλο κομμένο σε ροδέλες. Ρίχνουμε εάν θέλουμε επιπλέον ελαιόλαδο, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και τυρί.
Για να ξεφλουδίσουμε εύκολα τη ντομάτα: Τη χαράσσουμε σταυρωτά στο κάτω μέρος και την βάζουμε για 1 λεπτό σε ένα μπολ με βραστό νερό. Τη βγάζουμε, την αφήνουμε 1/2 λεπτό να κρυώσει και τώρα μπορούμε πανεύκολα να την ξεφλουδίσουμε.
