Φανταστικά δωράκια
Για τα φανταστικά δωράκια που μου έχουν κάνει ο Συμεών και η Τατιάνα σας έχω πει; Όχι; Ε, τώρα θα σας πω, καιρός ήταν. Εδώ μαθαίνω ότι ο Καλλίδης κοντεύει να βγάλει και το δεύτερο βιβλίο του (ή μήπως το ‘βγαλε ήδη;) και εγώ θα σας μιλήσω για το πρώτο; Ε, λοιπόν, ναι. To Άθενς Σπεσιάλ. Βιβλίο δεν το λες ακριβώς, περισσότερο σαν κατάλογος είναι, αλλά έχει ωραία, περιεκτικά κειμενάκια με ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το κάθε μαγαζί, εστιατόριο, μπακάλικο κτλ που μας προτείνει και μας προτρέπει ότι αξίζει αν βρεθούμε στην εκάστοτε περιοχή να το επισκεφτούμε, να φάμε, να ψωνίσουμε το κατιτίς μας. Με το πρώτο γρήγορο ξεφύλλισμα που έκανα επικεντρωμένη αρχικά σε αυτά που βρίσκονται στην γύρω περιοχή που κατοικώ, χάρηκα όταν είδα να συγκαταλέγεται και το ζαχαροπλαστείο “Φύσις” από το οποίο έχω γευτεί τις αξιόλογες δημιουργίες του που έχουν κύριο χαρακτηριστικό τα ποιοτικά, βιολογικά υλικά και την αντικατάσταση της ζάχαρης με χυμό μπλε αγαύης. Είναι σα να εμπιστεύεσαι κάποιον που έχει να σου προτείνει διάφορα και εσύ χαίρεσαι αναφωνώντας “Α, ναι σε αυτό έχω πάει!” αλλά και σε πέντε-έξι άλλα ακόμα στο κέντρο (τον Θανάση, τον Κώστα -όχι της Αγ. Ειρήνης αλλά της Μητροπόλεως με Πεντέλης-, το Μιράν, το Μπαχάρ, το Colibri, το Αvocado).
Μένουν τόσα πολλά ακόμα που τα χω τσεκάρει, να έχω το νου μου όταν βρεθώ σε κάποια άλλη περιοχή, να χω τα μάτια μου ανοιχτά γιατί πολλά από αυτά που προτείνει δεν τα λες και τα πιο γνωστά, τα πιο διαφημισμένα, ίσα-ίσα το αντίθετο θα έλεγα, μάλλον τους ταιριάζει καλύτερα η λέξη “ψαγμένα”. Γιατί ίσως κάποια από αυτά δε θα σου γεμίσουν το μάτι αλλά μετά θα αναγνωρίσεις τα προτερήματά τους όσον αφορά για παράδειγμα τη νοστιμιά, τις πρώτες ύλες… Α, να μη ξεχάσω και τον Μπακογιάννη στην Ηλιούπολη που μας φέρνουν ο Θωμάς κι η Γεωργία το εξαιρετικό του παγωτό, σοκολάτα και καϊμάκι. Συμπερασματικά, ο Καλλίδης είναι τρομερός τριγυρίστρας της Αθήνας (της Αττικής για να ακριβολογούμε) και εγώ θα συνεχίσω όπως που μου εύχεται ο Συμεών και η Τατιάνα στην πρώτη σελίδα του βιβλίου, “τις γαστρονομικές αναζητήσεις”.
Τρούφα μανιτάρι δεν έχει τύχει ακόμα να πιάσω στα χέρια μου (που θα μου πάει, θα γίνει και αυτό), λάδι τρούφας όμως έχω γευτεί σε κάποια πιάτα με ριζότο μανιταριών και με τελευταίο το πραγματικά υπέροχο ριζότο με σπανάκι και κατσικίσιο τυρί (highlight του μενού για μένα) που γεύτηκα στο υπέροχο γεύμα που μας προσέφερε το περιοδικό ΒΗΜΑgourmet με αφορμή την έναρξη του διαγωνισμού για τους έλληνες food bloggers. Σάλτσα τρούφας όμως μας έφεραν η Τατιάνα και ο Συμεών από το πρόσφατο ταξίδι τους στη Ρώμη και ήρθε και για αυτή ο καιρός να τη γευτούμε στο φαγητό μας. Τη φάγαμε πρώτα σκέτη, πάνω σε ένα παξιμαδάκι και πραγματικά συμβαίνει αυτό που λέγεται για την τρούφα, η γεύση και το άρωμά της είναι τόσο έντονα και ξεχωριστά! Γενικά όμως η τρούφα απαιτεί μινιμαλιές. Οπως και να την φτιάξεις, θέλεις την τρούφα, ένα ακόμα βασικό υλικό και άντε κανα-δυο συμπηρωματικά, με το ζόρι. Λίγα και εκλεκτά. Σκέφτηκα να την φτιάξω σε ριζότο, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα εντάξουμε στη συνταγή μας και τα απαιτούμενα υλικά για ριζότο που είναι σχεδόν όπως πάντα το κρεμμύδι, το βούτυρο, η παρμεζάνα.
Τρούφα υπάρχει λευκή και μαύρη, αποτελεί ένα από τα πιο ακριβά φαγώσιμα και συνήθως τη σερβίρουν πάνω σε πιάτα με ζυμαρικά, ριζότο ή και αυγά κομμένη σε πολύ-πολύ λεπτές φετούλες. Οι καλύτερες λευκές λέγεται πως βρίσκονται στην Ιταλία ενώ οι καλύτερες μαύρες στην Γαλλία. Οι μαύρες τρώγονται ωμές ή ελαφρά μαγειρεμένες ενώ οι λευκές τρώγονται αποκλειστικά ωμές. Όσον αφορά τη σάλτσα, την έτοιμη σε βαζάκι, που χρησιμοποίησα στη σημερινή συνταγή είναι ένα μείγμα με τρούφα μανιτάρι, λευκό μανιτάρι agaricus, μαύρες ελιές και ελαιόλαδο. Στο συνδυασμό με το ριζότο παίξανε πολύ δυνατά και το απολαύσαμε! Πάμε να γκουρμεδιαστούμε!
Υλικά:
- 300 γρ. ρύζι καρναρόλι (ή αρμπόριο ή καρολίνα)
- 30 γρ. σάλτσα τρούφας
- 1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 3-4 κ. σούπας ελαιόλαδο
- 150 ml λευκό κρασί
- ζωμό κότας
- 60 γρ. παρμεζάνα
- 40 γρ. βούτυρο
- 2 κ. σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό
- αλάτι
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Εκτέλεση:
- Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρεμμύδι σε μια πλατιά και ρηχή κατσαρόλα για 2-3 λεπτά μέχρι να μαλακώσει αλλά προσέχουμε να μη μας μαυρίσει.
- Προσθέτουμε το ρύζι και σοτάρουμε, ανακατεύοντας με μια ξύλινη σπάτουλα για 1 λεπτό, μέχρι να γυαλίσει το ρύζι με το λάδι και προσέχοντας να μη μας καεί.
- Ρίχνουμε το κρασί και αφήνουμε για 1-2 λεπτά μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ
- Προσθέτουμε σταδιακά το ζωμό, περίπου 1 φλ. τσαγιού κάθε φορά, ανακατεύοντας και περιμένοντας να απορροφηθεί ο ζωμός που ρίχνουμε, πριν προσθέσουμε την επόμενη δόση. Μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά, ώστε το ριζότο να βράζει σιγά σιγά, για περίπου 20-25 λεπτά συνολικά. θέλουμε το ριζότο να χυλώσει αλλά να είναι μαγειρεμένο al dente. Ελέγχουμε για το αλάτι.
- Σβληνουμε τη φωτιά, προσθέτουμε το βούτυρο σε κυβάκια και ανακατεύουμε.
- Προσθέτουμε το μαϊντανό, την παρμεζάνα και τέλος τη σάλτσα τρούφας.
- Σερβίρουμε αμέσως το ριζότο και αν θέλουμε προσθέτουμε επιπλέον τριμμένη παρμεζάνα.
Περισσότερα tips για το ριζότο:
- Δεν πρέπει να ξεπλύνουμε το ρύζι για ριζότο γιατί αποβάλλει το άμυλο, απαραίτητο στοιχείο για ωραία χυλωμένο ριζότο .
- Το κρεμμύδι που σωτάρουμε στην αρχή εκτός από νοστιμιά βοηθάει και στο καλό χύλωμα του ριζότο.
- Ανακατεύουμε συχνά με ξύλινη κουτάλα και προσθέτουμε την επόμενη δόση του ζωμού μόλις απορροφηθεί η προηγούμενη.
- Ο ζωμός πρέπει να είναι ζεστός.
- Βράζουμε σε μέτρια φωτιά για να μαλακώσει σωστά το ρύζι.
- Ο καλύτερος τρόπος για να δούμε αν έγινε το ρύζι είναι να το δοκιμάσουμε.
Kαι μη ξεχνάτε, το delightfularea είναι υποψήφιο στην κατηγορία Best Design and Site Architecture στα food blog awards 2015 που διοργανώνει το ΒΗΜΑ Gourmet. Για να ψηφίσετε, συνδεθείτε με το λογαριασμό σας στο facebook, πατήστε εδώ και κάτω από το κείμενο πατήστε στο κουμπί like (like for vote!!). Σας ευχαριστώ!!!
